Brighton Dag II

Dag twee, de dag van de wedstrijd, begon al vroeg door een niet zo heel fijn matras en het uur tijdverschil in een fijn schuimend bubbelbad. Thuis ga ik bijna nooit in bad, maar op vakantie, of eigenlijk al een avondje in een hotel kan niet voorbij gaan zonder een spreekwoordelijke duik in het bad.

Hoe dan ook, fris en wakker, samen het ontbijt gaan nuttigen na een lastige tocht door het hotel, want waar is toch die ontbijtruimte? Uiteindelijk werd het zaaltje, volgepropt met smakkende Engelsen gevonden. Net op dat moment kwam een tafel aan het raam vrij, niet verkeerd!
Zoals echt gebruikelijk verdwenen de roerbakeitjes, de spek en de worstjes door de slokdarm. Wederom gevolgd door de vraag waarom zo een ontbijt, het is echt niet lekker en gezond, doe mij maar een broodje en een bekertje melk.

Omdat Patrick echt niet meer kon lopen zijn we de stad ingegaan om een paar nieuwe schoenen te halen. Echt weer in elke winkel alleen maar mannen die pretenderen homo te zijn, zo extreem dat ik denk dat het misschien wel een erg grote act is.

Uiteindelijk met nieuwe schoenen naar het station gelopen om te kijken hoelaat we naar het stadion moesten gaan, trein of bus. Nog voordat we bij het station waren liepen we langs de Queens Head Brighton pub. Beiden waren we het wel eens dat het ontbijt ons genoeg fundament had gegeven om toch eerst een biertje te halen. Super idee, heel veel bier later, het stiekem bedienen van de playlist computer en nog meer bier, uiteindelijk de taxi naar Withdean gepakt.



Toch wel redelijk optijd een boekje gekocht, in de lange rij voor het toilet gewacht en uiteindelijk plaats genomen op de krakkemikkige tribunes van het stadion dat die naam eigenlijk niet mag dragen. Eigenlijk begon de wedstrijd ook bijna meteen.



De wedstrijd was prima, met enkele wissels, toch met 1-0 gewonnen. Leuke pot, niet spectaculair, maar met een leuk afscheid van de spelers die dit jaar toch nog enigzins positief hebben afgesloten. Volgend jaar ziet het er allemaal waarschijnlijk wat anders uit. Veel geld voor nieuwe spelers.


Na de wedstrijd met de trein terug naar de stad waar we naar hetzelfde cafe gingen om nog wat te drinken. Het tempo was me hierbij eigenlijk te hoog, daar alle ziekte ellende moet ik echt weer wennen aan bier :)

Met draaiende ogen, "hé kijk, smurfen!" kwam er en einde aan dag twee.